“Er was eens een man die zijn eigen voetafdrukken en schaduw niet wilde zien. Hij besloot ze te ontvluchten en liep weg. Maar terwijl hij voortrende, verschenen er meer voetafdrukken en zijn schaduw hield hem zonder moeite bij. Denkende dat hij te langzaam liep, ging hij steeds harder en harder rennen, zonder te stoppen, tot hij ten slotte van uitputting in elkaar zakte en stierf.
Had hij stilgestaan, dan waren er geen voetafdrukken geweest.
Had hij zitten rusten, dan zou zijn schaduw zijn verdwenen.”
Tsjwang-Tse, Chinees taoïstisch filosoof 4de-3de eeuw v.C